Opmerking: hiervan heb ik geen foto's omdat dit een wateractiviteit is. Els van Poco Loco had wel een waterbestendig fototoestel bij maar de foto's werden nog niet doorgestuurd.
Vandaag staat de canyoning met Poco Loco op het programma. Ik kijk er erg naar uit want ik hou van het water en zie dit als een enorme uitdaging.
Na een rit door de Canyon de Anisclo komen we aan bij een parking waar we lunchen en onze badpakken aantrekken. Met ons pak in een speciale constructie als rugzak op onze rug vertrekken we via een pad omhoog: we gaan in een zijrivier van de canyon. Na een half uurtje stappen komen we aan het water waar ons de vervelende klus wacht om het pak aan te trekken! En dan: in het ijskoude water.... het pak (en de schoenen!) loopt vol maar isoleert je dan tegen de koude.
Je blijft ook drijven met zo'n pak. We mogen even proberen om naar beneden te springen van een geringe hoogte (1.5 meter): dat valt best mee!
Je kan al enkele foto's bekijken van Poco Loco op hun website om een idee te hebben van canyoning (het zijn wel foto's van 2010 en met andere mensen!).
We wandelen zowel in als uit het water, zwemmen, springen van hogere rotsen (eerst een meter of vier, later tot 7 meter....). We kruipen onder rotsen door, in spleten, glijden naar beneden over de rotsen (zoals bij een waterglijbaan). Het ultieme stuk is de afdaling in een rotskloof waar je onder de rotsen door in het water zwemt en dan naar boven komt aan een waterval. Prachtig!
Op het einde staat nog een rappel op het programma: voorbij de waterval moeten we afdalen van de rots, zo'n 15 meter diep tot in het water. Enkele haken af en hebben genoeg 'gecanyoned' (het is ook wel vermoeidend, zo in het water). Met z'n vijven willen we nog de rappel doen. Ik wil afhaken door mijn hoogtevrees... Maar ik besef dat het een unieke kans is en dat ik nadien spijt zal hebben. Met veel geduld legt Els me (nogmaals) uit wat we gaan doen. De veiligheid is op en top maar de stap zetten zit in 't koppeke....
Ik begin aan de rappel met mijn tochtgenoten als toeschouwers op de brug! Zachtjes laat ik me zakken en het gaat ongelooflijk goed. In het water vangt Ilse mij op en ik ben weer zo blij en emotioneel dat ik het toch maar gedaan heb!!!! (foto's genomen door Marie-Rose van dit gedeelte volgen nog!)
Een eind verder is er nog een hoge sprong van 7 meter naar beneden in het water... Met drie van de groep wagen we ons eraan: Hilde, Ingrid en ik. Dit is echt verstand op nul zetten en gewoon vooruit stappen, in de dieperik. De klap met het water is groot maar valt mee door het neopreenpak en de helm.
Een schitterende ervaring! Mijn kinderen zouden dit fantastisch vinden!
In dit filmpje zie in de eerste anderhalve minuut de canyon die wij gedaan hebben (rond San Urbez). Verder in het filmpje ook beelden van het nationaal park waar wij gewandeld hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten