maandag 12/9/2011: vertrek naar refugio Goriz

Vroeg op in het donker en het is nog koud in de bergen! We moeten onze tent afbreken en eten als ontbijt muesli met melkpoeder (aangelengd met water). De zon komt op boven de bergen en we vertrekken naar de Canyon de Anisclo (de langste canyon van Europa): we moeten dalen tot aan het water!

Hilde bij ons vertrek aan San Vicienda

Martine en Chris tijdens de afdaling

De afdaling is steil en we moeten uiterst voorzichtig zijn. In het dal wisselt het ene mooie vergezicht het andere af!

Canyon de Anisclo

Dal van de Canyon de Anisclo

We lunchen aan Fuenblanca, een prachtige waterval waar ik mijn voetjes lekker verfrist heb.

Lunch aan Fuenblanca

Een heerlijk plekje in de zon... Ik zou er uren kunnen zitten maar we moeten verder want na de afdaling volgt nu de beklimming.... En het is een verdomd steile beklimming, terug uit het dal. Koen, onze gids, had ons gewaarschuwd! Bovendien is het middag en de zon brandt!

Een eind verder halen de vrijwilligers ons in: ze zijn natuurlijk maar met vier en bovendien zijn enkele van hen ervaren bergwandelaars. Ze schieten dus sneller op!





Vooraan: Hilde, ik, Nicole en onze gids Koen achter ons.

Eens we over deze col zijn is het niet zo ver meer naar ons einddoel: de bemande berghut Goriz. Hoewel, niet ver, dat valt nog ferm tegen! We komen vermoeid en met zere voeten aan om 18.15u in Goriz.
Na het ontdekken van onze kamer (vergelijk het met de beddebakken in een concentratiekamp... met zo'n 36 in 1 kamer, drie rijen hoog, allemaal naast elkaar) besluit ik de douches links te laten liggen (3 douches en 3 wc's voor 100 man) en samen met Sandra, Ilse, Hilde en Nicole gaan we ons wassen in de rivier! Zalig, nog net in het avondzonnetje, op 2160m hoogte!

We krijgen om 20uur lekker eten: soep, rauwe groenten, vlees en patatjes en een citroenpudding als dessert. Na het eten kruip ik vermoeid in bed! Ondanks de beddebakken is het toch zalig slapen want de vrijwilligers zijn hier ook en mijne Jo slaapt naast mij! Zo moe dat ik de snurkers in de kamer niet hoor....