woensdag 7 september 2011

I'll never walk alone...

Graag wil ik iedereen nog eens van harte bedanken die mij financieel en/of moreel gesteund heeft en nog steunt. Dankzij jullie allemaal kan ik deelnemen aan deze uitdagende tocht.
Ik ben de laatste dagen weer eens aangenaam verrast door de vele lieve mails, kaartjes, berichtjes, enz., ook vaak uit onverwachte hoek (het deed me denken aan mijn ziekteperiode toen de vele berichtjes mij ook zoveel steun boden!). Het is niet altijd gemakkelijk om iedereen persoonlijk te bedanken, daarom langs deze weg nog eens een welgemeende dankjewel voor het meeleven aan iedereen!

Gisteren zei mijn collega Jan (die marathons loopt): 'Denk eraan: You never walk alone...'
Wel, ik ga eraan denken: samen met mijn tochtgenoten stappen ook jullie allemaal met mij mee in gedachten en als het lastig wordt, dan denk ik aan jullie en weet ik dat ik niet alleen ben!
Vanuit dat prachtige gebied daar stuur ik dan alle positieve energie naar jullie toe!
En in het bijzonder naar iedereen die ik ken die momenteel een kankerbehandeling doormaakt (Elke, Michel, Lena, Ilse, Piet... en natuurlijk naar Tom (die ongeveer drie maand geleden de strijd verloor) en zijn weduwe Katrijn (om je sterkte te geven Katrijn).

Zoals jullie weten heb ik ginds geen toegang tot het internet; ik hou er dus een klassiek geschreven dagboekje bij. Nadien volgt mijn verslag dan!  Hasta la vista!!

1 opmerking: