Zaterdag 10/9/2011: rustdag en voorbereiding vierdaagse

Vandaag is het een rustdag: we mogen wat langer uitslapen! We genieten ook van een zwempartij in de rivier voor ons huis: heerlijk, in het koude water!!!

Ik geniet van een verfrissend zwempartijtje!

Hilde en Frieda (vooraan)

In het reflectiemoment moeten we nadenken over wat we al gegeven hebben aan de groep en wat we ontvangen hebben van de groep, wat je nodig hebt en wat je gevraagd hebt. Een interessante oefening! Het is ook fijn te horen wat de anderen over mij zeggen. Een mooie quote van Nicole: "Je moet kiezen voor het leven want iemand anders kan niet voor jou leven".

Door de groepsdynamiek die ontstaat als 12 onbekenden zo close met elkaar samenleven en samen grensverleggende activiteiten uitvoeren leer je veel over jezelf en hoe je in zo'n groep functioneert. Dat is enorm boeiend!

We krijgen ook het programma voor de komende vier dagen gepresenteerd: morgen vertrekken we immers op tocht naar de Monte Perdido! Ilse en Geert geven een lijst met wat we mogen meenemen: héél beperkt want we moeten alles immers vier dagen lang dragen in onze rugzak. Een handdoek staat eigenlijk nauwelijks in de lijst (een heel kleintje alleen) en zeep al helemaal niet! We weten nu al dat we na vier dagen zullen lopen stinken....

Gelukkig zijn er dragers (sherpa's) die onze rugzak en slaapmatje dat we enkel de eerste nacht nodig hebben zullen meenemen.

donderdag 8/9/2011: ontdekking van de omgeving

Een prachtige ochtend: eerst nog wat fris maar nadien een staalblauwe hemel en we ontbijten buiten!

In een reflectiemoment moeten we onze grootste hoop en onze grootste vrees voor de komende dagen uiten (in groepjes van twee).
Zelf hoop ik dat de hele groep naar elkaar toe groeit en als een warme deken om ons heen voelt. Mijn vrees is dat ik door onvoldoende slaap en rust niet ten volle kan genieten van alles wat de natuur en het samenzijn hier biedt.

Het is boeiend om te horen wat de anderen bezig houdt.

Johan en Sandra in een overlegmoment in de tuin

Een mooie quote:
"Like branches on a tree we grow in different directions, yet our roots remain as one".

Na de middag trekken we onze stapschoenen aan en vertrekken voor een wandeling naar Lamiana, op de berg waar de vrijwilligers (en ook mijne Jo!) verblijven. Het is heet (zo'n 30 gr) en de lastige klim omhoog speelt ons allemaal parten. Pff, dat begint hier goed!
Eens in Lamiana ben ik natuurlijk heel bij om Jo te zien die het daar heel goed stelt samen met Ria, Nicole, Marc en Jos. We gaan weer op pad langs de weg en na zo'n 5 km dalen we af naar de rivier.

Daar kunnen we ons verfrissen. Amai, dat doet deugd, even zwemmen in het ijskoude water en ik voel me een ander mens! Ik kan er weer tegenaan voor de verdere wandeling naar ons huis.

Na eten en afwas was het 22 uur en ik was zo moe dat ik (en de meeste anderen ook!) in bed kroop.