Filmpje over onze expeditie

Ondertussen zijn we al bijna een jaar verder maar ik zie dat deze blog nog regelmatig wordt bezocht. Ik heb me geëngageerd om de Monte Perdido-programma's van Outward Bound kenbaar te maken bij andere (ex)kankerpatiënten. Graag wil ik mijn ervaring delen om anderen enthousiast te maken en terug te laten geloven in zichzelf en hun lichaam.

Met de foto van Martine hebben we de fotowedstrijd van CERA gewonnen en onze hoofdprijs was een filmpje over de expeditie. Dat kan je hier bekijken. Je leest hier ook het artikel in Cera@work van juni 2012.

Ga ook 'ns naar onze facebookpagina voor het laatste nieuws.

Monte Perdido fotoavond op zaterdag 26/11/2011

Ik wou heel graag alle vrienden, familie, collega's, kennissen bedanken die mij tijdens mijn ziekte en voor mijn Monte Perdido expeditie gesteund hebben. Daarom heb ik samen met Ingrid, mede-expeditielid en mijn bedgenote in Spanje, een fotoavond georganiseerd. Er was de afgelopen weken veel werk gekropen in het selecteren en in de juiste volgorde krijgen van alle foto's. Gisteren waren Ingrid en ik er klaar voor: we verwachtten 80 à 90 mensen.

Het was hartverwarmend dat zoveel mensen geïnteresseerd waren in ons verhaal. Eens we gestart waren (met micro want ik was al enkele dagen aan het sukkelen met mijn stem. Van een slechte timing gesproken!) liep het vlotjes: Ingrid en ik wisselden elkaar af, de techniek liet ons niet in de steek en we hadden een zeer aandachtig publiek. Het deed me deugd om eindelijk 'ns tijd te hebben om het héle verhaal over te brengen, om de emoties over te brengen die wij in Spanje zo veelvuldig hebben ervaren. Het was niet onze bedoeling maar op bepaalde momenten zat minstens de helft van de zaal met een krop in de keel.... Maar gelukkig werd er ook gelachen en er klonken oh's en ah's bij de klettersteig en de canyoning.

Onze presentatie duurde iets langer dan een uurtje, net goed. De reacties nadien waren heel fijn: veel mensen kwamen me zeggen dat ze het een fantastische prestatie vonden, dat ze niet wisten dat het zo zwaar was geweest, dat het een avond was die ze niet snel zouden vergeten,....
Ik heb er heel erg van genoten omdat ik graag zo'n avond wilde geven aan al die mensen: hen laten voelen wat wij gevoeld en beleefd hebben in Spanje, hen onderdompelen in een emotievol, intens en positief verhaal.

Ik ben als een zeer gelukkige vrouw gaan slapen en ik zal zeker nog een tijdje nagenieten van deze avond!

Nog een foto

In mijn mailbox kreeg ik net van Marc nog een mooie foto van Nicole en ik op de receptie in Parijs:

Getuigenis over Monte Perdido in Parijs

Maandag 14/11/2011 trokken Nicole en ik naar Parijs om te getuigen over onze ervaring. Outward Bound France is pas opgericht en ook zij starten een soortgelijke expeditie, naar de Monte Cinto (Corsica) in september 2012. Het project heet daar: du cancer à la vitalité.
Sabine (van Outward Bound België) zocht kandidaten om in het Frans te getuigen en ik heb meteen toegezegd.
Maandag vertrokken Nicole en ik met de Thalys naar Parijs.

Nicole in de trein

Het kantoor van Obifive (waar ook Outward Bound zit) lag niet zo ver van het station en rond de middag waren we daar. Iedereen was supervriendelijk. Philippe (coördinator van Monte Cintoproject) nam ons mee uit eten. Aan tafel zaten we al honderduit te babbelen over onze ervaringen. Vaak zei Philippe: 'dat moet je straks ook zeggen bij de opname'.

In de namiddag hebben we onze getuigenis voor 's avonds voorbereid: er was een boekvoorstelling (over een vrouw die haar man aan kanker heeft verloren) en daaraan gekoppeld de voorstelling van het project, waarbij Nicole en ik zo'n vijf à tien minuutjes kregen om te getuigen.

Verder werd onze getuigenis ook gefilmd in het kantoor van Obifive want Marc (documentairemaker van In Filmo en partner van Obifive) maakt een documentaire van het hele Monte Cintoproject. Onze getuigenis komt ook op de blog van Obifive om toekomstige kanaidaten 'goesting' te doen krijgen...

We hadden op voorhand enkele vragen gekregen om over na te denken. Op het moment zelf moesten we een beetje 'inlopen': het is niet altijd gemakkelijk om te getuigen in een andere taal. Maar na enkele vragen ging het al veel vlotter en Marc en Philippe waren superenthousiast. Ze hadden blijkbaar voldoende goed materiaal om er iets van te maken. En dat was natuurlijk de bedoeling!

Nicole en ik bij de opname

Na de opname hadden we nog een momentje voor onszelf en toen trokken we naar de metro. De projectvoorstelling ging door in Le Clôitre ouvert, een Dominicanerklooster, een bijzondere locatie dichtbij de Champs Elysées. Nicole en ik hadden nog even de tijd voor een buurtwandeling en een koffie. We deden een praatje met Virginie Durand, de auteur van het boek Miettes de crabe (we kregen elk een exemplaar!).

Even lezen in het boek Miettes de crabe

Tegen een uur of zeven begon de projectvoorstelling. Eerst zei de directrice van Obifive iets, dan stelde Philippe het project wat uitgebreider voor en toen kwamen wij aan het woord. Er waren zo'n 30-40 aanwezigen en iedereen luisterde heel geboeid...

Na ons volgde nog de directeur van Editions Yvon (postkaartenbedrijf), tegelijk directeur van Outward Bound France. Op de receptie kwamen verschillende mensen ons zeggen dat ze geraakt waren door onze getuigenis, dat het heel doorleefd en écht was. Dat deed ons natuurlijk veel plezier.

Ik, Nicole en Céline Lerenard, directrice Obifive op de receptie

Om 22 uur namen we de trein terug naar Brussel. Philippe was zo attent geweest om een plaatsje in eersteklas te reserveren. Jo kwam ons ophalen in Brussel-Zuid want Nicole bleef bij ons slapen.

Het was een lange maar heel leuke dag. Een fijne ervaring en nu maar hopen dat ze voor Monte Cinto genoeg kandidaten krijgen!
Want hun expeditievoorstel deed ons wel watertanden: 4 voorbereidingsweekends (Fontainebleau, Vogezen, Jura en Auvergne!) en dan een achtdaagse naar Corsica met o.a. overnachting in de Genuese wachttorens en de beklimming van de Monte Cinto (maar ze hadden geen rugzakdragers nodig....).

Info over het programma Monte Cinto, du cancer à la vitalité.

filmpjes

omdat beelden altijd meer zeggen dan woorden, hierbij twee filmpjes (openen in Windows Media Player) van onze aankomst op de subtop én op de top van de Monte Perdido.

Op radio Katanga Aalst

Collega Koen werkt in zijn vrije tijd ook voor Radio Katanga in Aalst. Hij interviewde mij op 27/9/2011 over het Monte Perdido-project in het kader van de dag van het toerisme. Je kan het interview hier herbeluisteren.

Nagenieten...

Prachtige foto (bedankt Sandra!):
schitterend weer en eeuwige sneeuw op de Monte Perdido. 

.


Panoramafoto (bedankt Sandra!): ik op het dak van de wereld...